به نقل از «افکارنيوز»

در نشست فیلم «کتاب آشپزی» مطرح شد؛ علاقه کیارستمی به آثار تک نفره

تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۰۸۴۰۱

به گزارش افکارنیوز،

 نشست نقد و تحلیل فیلم سینمایی «کتاب آشپزی» با حضور سیاوش افشار نویسنده و کارگردان ، ابراهیم عزیزی، علی انوری، میلاد اَخگَر، علی اِبدالی، امیرحسین طاهری بازیگران، خدایار قاقانی منتقد و مسعود بهارلو مدیرِ جلسات و مجری در ادامه برنامه‌های آف‌لاین در کافه هفت برگزار شد.

اخبار فرهنگ و هنر - در ابتدای این جلسه که با حمایت انجمن صنفی نویسندگان و منتقدان سینمایی ایران برگزار شد، مسعود بهارلو عنوان کرد: «کتاب آشپزی» پس از اکران در گروه «هنروتجربه»، اخیرا برنده نشان عباس کیارستمی از جشن حافظ شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«کتاب آشپزی» عنوان عجیبی است که برای این فیلم انتخاب شده و دریچه‌ای برای ورود به فیلم است. من برای انتخاب این اسم که حتی گمراه کننده هم بود، تعلل نکردم زیرا هیچ اسمی جز آن، شایسته این فیلم نبود.

در این نشست، خدایار قاقانی منتقد سینما گفت: با توجه به زمانه پرشتابی که در آن هستیم و مردم در یک بی‌صبری و تعجیل شگفت‌آوری به سر می‌برند، «کتاب آشپزی» از آن دسته فیلم‌هایی است که به واسطه تکثر طراحی نشانه‌ها و نظام مهندسی روایت آن، تا حدودی در سردرگمی می‌ماند. اما وقتی جریان تولید فیلم را می‌شنویم که با چه شرایطی ساخته شده، بیش از هرچیز، عاطفه و عشق کارگردان به حوزه سینما را پیدا می‌کنیم که در بطن فیلم هم شوخی‌ها و وام‌گرفتن‌های او از برخی فیلم‌های مهم تاریخ سینمای ایران را می‌توان دید. همانند دکوپاژ راه‌رفتن «کیومرث» در کوچه‌ها که از فیلم «قیصر» (مسعود کیمیایی) وام گرفته شده است. این که در این دوران رخوت و سرخوردگی و سرمایه‌سالار، که کسی حاضر نیست کوچکترین حرکتی حتی برای خود انجام دهد؛ یک آدم پیدا می‌شود که می‌تواند عده‌ای از بهترین بازیگران حوزه تئاتر را با خود همراه کند و فیلمی با این سطح از کیفیت بسازد، بیش از آنکه ما را معطوف به درجه‌بندی کیفی فیلم کند، تلاش و کوشش اوست که قابل رصد و تحسین است.

سیاوش افشار در بخشی از این نشست درباره انتخاب بازیگران فیلمش گفت: طبیعتا انتخاب بازیگران ساده نبود و با توجه به بودجه‌ای که داشتم (که بیشتر شبیه جیب خالی بود) کارم را بسیار سخت می‌کرد. ولی این بازیگران در عرصه تئاتر جزو بهترین‌ها هستند و مجموع بازی آنها چیزی ورای تصور است و خوشحالم که این افراد کنارم بودند، چرا که انسان‌های بسیار همراه و اهل رفاقتی هستند و این رابطه دوستانه باعث شکل‌گیری این فضا شد، به طوری که الان که فیلم را می‌بینم، ‌افراد دیگری را در این نقش‌ها نمی‌توانم تصور کنم.

وی که در «کتاب آشپزی» مسئولیت نگارش ‌فیلمنامه، طراحی‌صحنه و لباس، صدابرداری، صداگذاری، فیلمبرداری، تدوین، تهیه‌کنندگی و کارگردانی را یک نفره برعهده داشته، در پاسخ به پرسش مجری که وی را لشکر یک نفره توصیف کرد، درباره تعداد روزهای فیلمبرداری توضیح داد: این فیلم با تمام سختی‌هایی که برای من داشت و این که عمده کارهای فیلم بر عهده من بود، با یک برنامه‌ریزی دقیق در ۱۰ جلسه فیلمبرداری شد. البته که نگارش فیلمنامه زمان زیادی برد و حدود ۶ ماه تمرین با بازیگرها داشتیم، اما فیلمبرداری در همان ۱۰ جلسه تمام شد.

در ادامه نشست، بازیگران «کتاب آشپزی» درباره تجربه حضور در این فیلم صحبت کردند و خدایار قاقانی در بخش دیگری از نشست عنوان کرد: مبنای فیلم شبیه بازی  است و عنصر غافلگیری. یعنی درست جاهایی که مخاطب می‌خواهد قصه را آنطور که دوست دارد حدس بزند، کارگردان و فیلم یک کار دیگر با او می‌کند و به همین دلیل هم شما با تمام اتفاق‌ها تا انتها همراه می‌شوید و در همین زمینه است که کارگردانی به چشم می‌آید و بیش از هرچیز درگیر اتمسفرسازی روایت فیلم می‌شوید.

این مستندساز و پژوهشگر ادامه داد: می‌توان فهمید که فیلم درباره تاثیر ذهنی زمان بر انسان‌ها با توجه به تجربه‌هایی‌ست که دارند. یعنی دقیقا اتفاقی که میان کیومرث و کیا می‌افتد. اما فکر می‌کنم سیاوش افشار آنقدر درگیر ساختن فیلم شخصی‌اش شده، ملاحظات تماشاگر امروزی را خیلی جدی نگرفته است. شاید به همین علت است که میان خط و ربط‌ها و البته فرم فیلم که کاملا مستندگونه و رئالیستی‌  است و البته سکانس انتهایی فیلم که کیومرث و کیا را در شمایلی دیگر می‌بیند، نمی‌توانیم آن گذر و بازی زمانی را خیلی بپذیریم. چرا که موضع فیلم، دیگر رئالیستی نیست و وارد فضای تخیل می‌شویم.

کامبوزیا پرتوی فیلمنامه‌نویس و کارگردان سینمای ایران که در حمایت از سینمای جریان فرعی ایران به‌صورت افتخاری در این نشست حضور یافته بود، در بخشی از جلسه گفت: فیلم از ابتدا به‌خاطر عنوانش برای من کنجکاو ‌برانگیز بود و فقط «مستطاب» کم داشت که من را به کتاب «نجف دریابندری» عزیز، برساند. پیش از تماشای فیلم، کلی فکر کردم که این عنوان خاطره‌انگیز را چگونه می‌توان تبدیل به فیلم کرد و به نظرم اسم این فیلم با هوشمندی کامل انتخاب شده است. این فیلم از ابتدا با همین کنجکاوی تماشاگر را به درون خود می‌کشاند و تا انتها هم به خوبی با خود می‌برد.

کارگردان فیلم «کافه ترانزیت» ادامه داد: این کنجکاوی با دیدن «کتاب آشپزی» چنان در من رشد کرده که دوست دارم درباره فیلم بعدی این کارگردان سوال کنم و بپرسم و منتظر دیدنش باشم. نکته قابل توجه درباره این فیلم هم این بود که تمام فعالیت‌های فیلم را یک نفر انجام داده و این جمله را از خود آقای کیارستمی شنیدم که بسیار دوست داشت فیلمی اینچنین یک نفره بسازد.

مجری نشست از پرتوی درباره بودجه فیلم «ماهی» (یکی از کم هزینه‌ترین فیلم‌های پرتوی که در سال ۱۳۶۶ در کانون پرورش فکری ساخته شد) سوال کرد، که او پاسخ داد بودجه تولید اولین فیلم بلندش، رقمی حدود ۴۰۰ هزارتومان بوده و در ادامه سیاوش افشار اضافه کرد که هزینه ساختن فیلم «کتاب آشپزی» پنج میلیون تومان بیشتر نبود! و این بودجه را می‌توان معادل بودجه معمول فیلمسازی در آن دهه دانست!

نسرین مرادی بازیگر سینما و همسر کامبوزیا پرتوی که او هم به صورت افتخاری در این نشست حضور پیدا کرده بود، درباره این فیلم گفت: این فیلم آنقدر روان و خوب است و بازی‌هایش آنقدر به‌جا و دقیق است که مخاطب را نه تنها خسته نمی‌کند بلکه با توجه به نقطه عطفی که دارد و برای مخاطب کنجکاوی ایجاد کرده، همواره بر ذهن مخاطب تلنگر می‌زند که حالا قرار است چه اتفاقی بیافتد.

مرادی همچنین درباره ترکیب بازیگران فیلم گفت: شاید این ترکیب به چشم مخاطب سینما آشنا نبود اما بازی ها آنقدر خوب و گیرا بود که در ذهن بیننده این شکل می‌گرفت که با یکسری بازیگر حرفه‌ای سینما طرف است.

 

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: کارگردان عباس کیارستمی منتقد سینما کافه هنر مستند ایرانی کتاب آشپزی کتاب آشپزی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۰۸۴۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای تقویت میدان کتاب کودک و نوجوان چه باید کرد؟

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، دوران کودکی و نوجوانی، مهم‌ترین دورانی است که در آن شخصیت، هویت و سبک زندگی افراد شکل می‌گیرد و نظام‌های اعتقادی و ارزشی در نهاد آنان پایه ریزی می‌شود. ازاین رو، تولید و مصرف محتوا در زیست بوم فرهنگی کودک و نوجوان، ضرورتی راهبردی و سبک ساز است. در این میان، «محتوای ادبی» در پویایی این زیست بوم و الگوسازی در زمینه سبک زندگی، نقشی پررنگ دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهند، سهم حوزه کودک و نوجوان در اسناد بالادستی ناکافی است.

دفتر مطالعات آموزش و فرهنگ مرکز پژوهش‌های مجلس در پژوهشی با عنوان «تولید و ترویج محتوای ادبی برای کودک و نوجوان؛ واکاوی سیاستی و راهکارهای تقنین» آورده است، سیطره محصولات و خدمات ادبی، هنری و رسانه‌ای بر سبد مصرف فرهنگی کودکان و نوجوانان، تولید و مصرف محتوا در این زیست‌بوم را به ضرورتی راهبردی تبدیل کرده است. در این میان، محتوای ادبی می‌تواند در پویایی زیست‌بوم و الگوسازی در زمینه سبک‌زندگی، نقشی پررنگ داشته‌باشد. زیرا پیوند محتوای ادبی با زیبایی‌ها و جاذبه‌های هنری ناگسستنی بوده و در چنین بستر و قالبی، ظرفیت فراوانی برای انتقال پیام‌ها و مفاهیم به ظریف‌ترین و مؤثرترین شکل وجود دارد. 

* سهم حوزه کودک و نوجوان در اسناد بالادستی ناکافی است

این پژوهش بیان می‌کند که بنابر بررسی چارچوب سیاستی کنونی، سهم حوزه کودک و نوجوان در اسناد بالادستی ناکافی است. همچنین سیاست‌های واضح، ملموس و هدفمندی در این زمینه وجود ندارد. در مصوبات و مقررات تخصصی‌تر نیز راهبردهای موجود کم‌رمق بوده و جامعیت لازم را ندارند. بررسی آرایش نهادی این حوزه نیز نشان‌دهنده فعالیت جزیره‌ای، موازی‌کاری و تشتت در تولی‌گری است. 

* نبود نقشه راه راهبردی در حوزه کودک و نوجوان

این پژوهش نبود نقشه راه راهبردی در حوزه کودک و نوجوان را به‌عنوان یکی از چالش‌های تولید و ترویج محتوای ادبی برای این قشر دانست و بیان کرد که خلأ برنامه راهبردی، تلقی نشدن مسائل کودک و نوجوان به‌عنوان اولویتی بنیادین و ضعف در چارچوب سیاستی و نهادی موجود، به ساده‌انگاری، تشتت و نبود انسجام در سطوح مختلف سیاستگذاری و اجرا در این حوزه منجر شده‌است. به‌دلیل محوریت نداشتن پژوهش، تخصص‌گرایی و برنامه‌ریزی جامع‌نگرانه، عمده اقدامات به‌صورت مقطعی و پروژه‌ای، جوشیده از دغدغه‌های فردی یا برخواسته از ادراک و تجربه زیسته محدود و ناقص شخصی بوده‌اند که به نتایج کم‌اثر و سطحی انجامیده‌است. 

* مغفول ماندن بسیاری از حوزه‌های موضوعی مورد نیاز مخاطب 

در این پژوهش، مغفول ماندن بسیاری از حوزه‌های موضوعی مورد نیاز مخاطب به‌عنوان چالش تولید و ترویج محتوای ادبی برای گروه کودک و نوجوان بیان شده و آمده است که آثار تألیفی از لحاظ موضوع‌یابی، مسئله‌مندی و نیازشناسی دچار ضعف جدی بوده و به بسیاری از بحران‌ها و مسائل آسیب‌زای دوره کودکی و نوجوانی کم‌توجهند. در چنین شرایطی، مخاطبان برای پاسخ به نیازها و دغدغه‌های خود، بیشتر سراغ آثار ترجمه‌ای و خارجی می‌روند که اغلب حاوی پیام‌هایی آسیب‌زا و ناسازگارند. 

* خلأ در تألیف و تربیت آفرینش گر

دیگر چالش این حوزه در این گزارش به خلأ در تألیف و تربیت آفرینش گر اشاره شده و آمده است که: فعالیت مؤثر و پیوسته در این حوزه مستلزم حضور و استقرار متخصصان دغدغه‌مند و مسئله‌شناس است. در شرایط کنونی، مجموع آثار تألیفی کمیّت و کیفیت مطلوبی نداشته و در زمینه پرورش و تربیت آفرینش‌گر و متخصص کودک و نوجوان و زیرساخت‌ها و مواد آموزشی مربوطه نیز خلأ جدی وجود دارد. آفرینش‌گران فعال و دغدغه‌مند کنونی نیز کم‌شمار بوده و در میان مخاطبان چندان شناخته شده نیستند. 

* فعالیت جزیره‌ای و رویکرد غیرتعاملی نهادهای مسئول

این پژوهش رویکرد نادرست تمرکز بر مصادیق محتوایی و فعالیت جزیره‌ای و رویکرد غیرتعاملی نهادهای مسئول را به‌عنوان یکی از چالش‌های این حوزه معرفی کرده و توضیح می‌دهد که رویکرد نادرست تمرکز بر مصادیق یا تک‌محصول‌ها، اگرچه در کوتاه‌مدت جذب مخاطب را به‌همراه داشته و دستاوردساز است، اما نمی‌تواند به‌طور ماندگار و گسترده‌ای جریان‌سازی کرده و انس کودکان و نوجوانان با محتوای ادبی را نهادینه کند. عمده دستگاه‌ها و نهادهای مسئول در این حوزه ارتباط پایدار و تعامل پویایی با یکدیگر ندارند و اغلب فعالیت‌ها و برنامه‌های اصلی خود را در سطح درون‌سازمانی دنبال می‌کنند. به‌این‌ترتیب، اقدامات انجام شده تأثیر محدود و اندکی بر کلان وضعیت مصرف فرهنگی کودکان و نوجوانان گذاشته و هدف راهبردی مشخص و دستاورد ملموس و سنجش‌پذیری محقق نمی‌شود. 

* نظم‌دهی و انسجام‌بخشی به فعالیت‌های این حوزه

این پژوهش پیشنهاد می‌کند که نظم‌دهی و انسجام‌بخشی به فعالیت‌های این حوزه و راهبری سبد مصرف فرهنگی مخاطب کودک و نوجوان، به تدوین برنامه‌ای راهبردی و جامع (مصوب شورای‌عالی انقلاب فرهنگی) و به‌روزرسانی پیوسته آن نیازمند است. تعیین اولویت و رویکرد موضوعی و تنظیم نگاشت نهادی از لوازم اساسی چنین برنامه‌ای است. رصد و پایش مداوم زیست‌بوم فرهنگی کودک و نوجوان می‌تواند منجر به تصویری واضح از وضعیت مستقر شود. تصویری که می‌تواند یاریگر برنامه‌ریزان و آفرینش‌گران و تولیدکنندگان در ایده‌پردازی، خلق اثر، ترویج محتوا، بازاریابی و عرضه محصول باشد. 

* تربیت آفرینش گر و حمایت از آثار تألیفی

این پژوهش یکی از راهکارهای حل این چالش را تربیت آفرینش گر و حمایت از آثار تألیفی عنوان کرده و ادامه می‌دهد که در راستای افزایش تخصص‌گرایی و بهبود وضعیت تألیف، روندها و زیرساخت‌های کنونی باید به‌سمت تربیت و آموزش افراد مستعد، توانمندسازی آفرینش‌گران کنونی و نیز حمایت از آثار تألیفی مطلوب، تغییر مسیر یابند. ازاین‌رو، لازم است ضمن تقویت ظرفیت‌ها و زیرساخت‌های آموزشی در مقاطع مختلف، در صنعت نشر و فعالیت‌های ترویجی نیز از آثار تألیف و بومی مطلوب پشتیبانی شود (مانند مشوق‌های مالیاتی و اعطای یارانه). 

در این پژوهش تربیت آفرینش گر و حمایت از آثار تألیفی چهره سازی از نهادها و آفرینش گران حوزه کودک و نوجوان به‌عنوان راهکار دیگر مطرح شده و در توضیح آن آمده است که تمرکز بر جایگاه‌های حقوقی و آفرینش‌گران موفق و ترویج و چهره‌سازی از آنها می‌تواند پیوند مستحکم‌تری میان مخاطبان و محتوای ادبی ایجاد کند. زیرا نهادها و آفرینش‌گران از امکان همراهی طولانی‌مدت و پیگیری پیوسته توسط مخاطب برخوردار بوده و ظرفیت بسیار بیشتری برای هویت‌بخشی، الگو‌آفرینی و سبک‌سازی دارند. 

* تقویت زنجیره ارزش و بهره گیری از ظرفیت‌های بازار فرهنگی

این پژوهش همچنین پیشنهاد تقویت زنجیره ارزش و بهره گیری از ظرفیت‌های بازار پردازی فرهنگی را مطرح کرده و بیان می‌کند که عرضه حداکثری محتوای ادبی مستلزم لحاظ ذائقه‌ها و گرایش‌های گوناگون مخاطب و قرار دادن محتوای مدنظر در زنجیره ارزش است. در صورت ایجاد پیوستاری در سیاستگذاری و برنامه‌ریزی در این حوزه، می‌توان منابع فرهنگی غنی دینی و بومی را به زبان کودک و نوجوان امروز فراوری کرد و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های بازار پردازی فرهنگی به بازتولید چنین آفرینش‌هایی در قالب‌های گوناگون پرداخت.

* تقویت جریان اقتباس

راهکار دیگر مرکز پژوهش‌های مجلس در این پژوهش مبتنی بر تقویت جریان اقتباس و سرمایه‌گذاری در صنعت و پی نما مطرح شده که در توضیح آن بیان می‌کند که با تقویت جریان اقتباس می‌توان جهان‌های داستانی و شخصیت‌های بومی و آئینی را در قالب رمان بازآفرینی کرد و با نگارش فیلم‌نامه‌ها و بازی‌نامه‌های اقتباسی براساس رمان‌های پرمخاطب و غنی به گسترش جهان داستانی خلق شده در دیگر قالب‌های هنری و رسانه‌ای پرداخت. صنعت پی‌نما نیز ظرفیت فراوانی در شکوفایی زنجیره ارزش آثار ادبی داشته و می‌تواند حلقه اتصال کتاب و آثار نمایشی (به‌ویژه پویانمایی) باشد. با سرمایه‌گذاری در پی‌نما، هم مخاطب بالقوه‌ای برای آثار اقتباسی فراهم می‌شود و هم بهره‌وری فرایندهای تولید آثار نمایشی افزایش می‌یابد. رویکرد ارتباطات سازمانی در میان دستگاه‌های مسئول در این عرصه نیازمند بازنگری جدی است. همرسانی نیازها و ظرفیت‌ها میان مدارس، مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مساجد، فرهنگ‌سراها و دیگر نهادهای مرتبط و برقراری تعاملات هم‌افزا در این زمینه، ضروری است. 

در یکی جمع بندی نهایی محوری‌ترین مسائل و چالش‌های این حوزه از منظر سیاستی و تقنینی عبارتند از:
۱. نبود نقشه راه راهبردی در حوزه کودک و نوجوان،
۲. مغفول ماندن بسیاری از حوزه های موضوعی مورد نیاز مخاطب،
۳. خلأ جدی در تألیف و تربیت آفرینش گر،
۴. رویکرد نادرست تمرکز بر مصادیق محتوایی،
۵. فعالیت جزیره ای و رویکرد غیرتعاملی نهادهای مسئول.
در راستای مسائل یاد شده، این راهکارها پیشنهاد می شوند:
۱. تدوین برنامه راهبردی و تنظیم نگاشت نهادی،
۲. رصد و شناسایی مداوم نیازهای کودکان و نوجوانان،
۳. تربیت آفرینش گر و حمایت از آثار تألیفی،
۴. چهره سازی از نهادها و آفرینش گران حوزه کودک و نوجوان،
۵. تقویت زنجیره ارزش و بهره گیری از ظرفیت های بازارپردازی فرهنگی،
۶. تقویت جریان اقتباس و سرمایه گذاری در صنعت پی نما (کمیک)،
۷. بهبود تعامل میان دستگاهی.

انتهای پیام/